HABERİ GELDİ Mİ?

İnsanı, içinde bulunduğu trans halinden çıkaran bazı haberler vardır;
Dikkatini daldığı yerden farklı bir yere yönlendiren haberler...
İlgiyi meşgul olduğu yerden çekip alan haberler...
Uyandıran...
Ayıltan...
Uzun zamandır düşünülmeyenleri düşündüren haberler...
Unuttuğumuzu hatırlatan, unutmamamız gerekenleri unutmuş olduğumuzu fark ettiren,
İnsanı kendine getiren haberler...
Duyabilenler ve görebilenler için...
Hatırlamaya yakın olanlar için...
Uykusu derin olmayanlar ve uykuda olduğunu bilenler için...
Özellikle hatırlatılan haberler...
Hatırlamadıkça hatırlatma şiddeti artan haberler...

Peki, en çok neleri hatırlıyorsun bu ara?
Kimlerin haberleri geliyor sana?
Duyuyor musun yaşananları?
Ölenleri ve kalanları...
Öyküsü bitenleri...
Ve öyküsüne bir süreliğine daha devam ettirilenleri...

Haberi geldi mi kaybedilenlerin ve gidenlerin?
Geri gelmeyenlerin...
Bir sabah “Görüşürüz” diye yolcu edilip, akşamına kendisini göremediklerinin,
Haberi geldi mi…
Haberi gelmedi mi hiç ölmeyecekmiş gibi yaşayanların da öldüğünün...
Ve herkesin bir gün öleceğinin...
Ve herkesi böyle bir günün beklediğinin.

Haberi geldi mi...
Haberi geldi mi o gün gelmeden önce bugünden neler yapabileceğinin...

Haberi gelmedi mi o gün kaygılanmamak için kaygıyı bugün tüketebileceğinin...

Oysa daha neler yapılacaktı, o günden önce...
Ne iyilikler bırakılmıştı, yapılmamış ve artık yapılması mümkün olmayan...
Ne çok fırsatlar kalmıştı, kaçırılmış ve artık yakalanması mümkün olmayan...

Ben gittiğimde dünya duracak zannetmiştim...
Oysa dünyanın benim yapacağım iyiliğe ihtiyacı yokmuş,
Benmişim asıl iyilik yapmaya ihtiyacı olan, geri dönülmesi imkânsız olan o günden önce...

Oysa daha neler yapılacaktı, o günden önce...
Ne çok gönül kalmıştı geride tanınmaya değer ve artık tanınması mümkün olmayan...
Ne çok insan kalmıştı bana verilmiş olan kazançtan kendisine verebileceğim...
Oysa ben kazancımdan verdiğimde azalacak sanmıştım,
Oysa sahip olduğumu zannettiğim hiçbir şey benim değilmiş,
Benmişim asıl vermek için sahip edilen, geri dönülmesi imkânsız olan o günden önce...

Oysa daha neler yapılacaktı, o günden önce...
Ne iyi insan olacaktım ben aslında,
Bir fırsat daha olsa...
Nasıl da değiştirecektim kendimi ben dünümden daha iyiye...
Neler yapacaktım daha, yakınlaşmak için kendimin en iyi haline...
Bir fırsat daha olsa...
Ne hatalarımı görecektim, başkalarının hatalarını görmeden önce...
Ne pişmanlıklar yaşayacaktım, gururum bana engel olmadan önce...
Bir fırsat daha olsa...
Ne aflar dileyecektim, affedilme kapısı kapanmadan önce...
Ne köprülerden geçecektim henüz köprüler kaldırılmadan önce...
Bir fırsat daha olsa...
Nasıl da öğrenmeye açacaktım kendimi ben aslında,
Ne çok gözyaşı dökecektim, geri dönülmesi imkânsız olan o günden önce...

Oysa daha neler olacaktı sabahından akşamına,
Bir gün veya bir günden daha az bir zamanda...
Bir güneşin doğup batışı arasında,
Neleri değiştirebilecekti insan oysa...
Nelerden arınıp neleri katabilecekti yaşamına...
Kimlere yakınlaşıp kimlerden uzaklaşılacaktı,
O kalp krizi olmasaydı,
O kaza girmeseydi araya,
Ölüm gelmeseydi aslında...
Değerli olanlarla, olmayanlar arasında neler yer değiştirecekti kim bilir?
Önemli olanlarla olmayanlar arasında neler yer değiştirecekti kim bilir?
Kim bilir nasıl yükselme sebepleri oluşturacaktı insan,
Ölüm vakti kendisine hak olmasaydı o an...
Nasıl da güzel bir öykü hazırlayacaktı aslında, elindeki az bir imkanla,
Nasıl da yükseltecekti kendi değerini,
Nasıl da güzel tepkiler verecekti her ne olmuş olursa...
Nasıl da sabredecekti,
Nasıl da verdiği sözü tutacaktı aslında...
Ölüm kendisini çağırmasaydı o anda...
Kim bilir nasıl bir hikayesi olacaktı da yapıp ettikleri örnek alınacaktı kendisinden sonra da...
Kim bilir...

Kim bilirdi ki o günün son günüm olduğunu bu dünyada...
Nasıl bilirlerdi ki beni o gün son günüm olmasa?
İyi bilirdik mi derlerdi ağız boşluğunda,
İyi mi bilinirdin yoksa kalp hafızalarında…

Oysa ne çok vakit vardı iyileşmek için aslında...
Bir güneşin doğuşu ve batışı arasında,
Nasıl da fırsatlar vardı değişmek için...
Dünümden biraz daha iyi olabilmek için...

Bir ömrüm vardı yalnızca...
Değerlenen veya değerinin altına inen...
Bir atımlık kurşun gibi, tekrar edilmeyen...

Bir ömrüm vardı yalnızca,
Yükselen veya alçalan...
İki yön arasında...
Dün ile bugün arasında...
Bir güneşin doğuşu ve batışı ardınca,
Herkes için aynı manzara...

Peki, ben nasıl bir manzarayım bu hayatta?
Peki, gizlediklerini de açık ettiklerini de gören neyi görüyor sana bakınca?
Gitmeden önce asla kaybetmeyeceğim neleri kazanmak isterdim bu hayatta?
Giderken taşınabilecek neleri almak isterdin yanına?
Ve senden sonra neler kalsın isterdin ardında sen gittikten sonra bile sana faydası olan…

Neleri bırakmak ve neleri almak isterdin yanına?
Sence neler gideceğin yere taşınabilir ve neler ayrıldığın yerde bırakılabilir durumda?

Hatırla...
Çünkü her insan ölecek yaşta...

Hatırla...
Pişmanlığın fayda vermeyeceği o günün öncesinde
Bugün hatırla;
Bugün bize verilmiş bir fırsattır aslında...

Hatırla;
Ölüm korkusu ölümü hatırlamayanlara...

Hatırla;
Ölüm korkusu ölmeyecekmiş gibi yaşayanlara...

Hatırla;
Yaşam sevinci ölümü kabul edebilenlerindir aslında;
Çünkü insan ancak o zaman incelikle yaşar hayatta...

Yaşa...
İyilikler ve güzellikler içinde yaşa...